De handtekening van de kunstenaar staat rechtsonder op de tekening. De schets zelf is iets moois, een harmonie van rechte lijnen, hoeken en rondingen. Kenmerkend voor de tekening zijn de verschillende arceringen en arceringen die de schets een gevoel van beweging geven. Een ander kenmerk is de manier waarop de parabool lijkt op te stijgen van zijn eigen afbeelding op het papier, een demonstratie van de veelzijdigheid van het instrument en een humoristische gril in de tekening. Waarom ontwierp Leonardo een parabolisch kompas?
De vroege Renaissance was in volle gang en overal waren ingenieurs en architecten bezig oude ruïnes op te graven en gebouwen op te richten in de klassieke stijl, met portieken en zuilen, driehoekige frontons en lange friezen. Terwijl Leonardo de schoonheid van deze wereld in zich opnam, ontwikkelde hij een bewustzijn van geometrie in stadsplanning, bouwontwerp en oppervlaktedecoratie - en in de schilderkunst.
Kunstenaars gebruikten de discipline geometrie om perspectief te creëren, dat wil zeggen de illusie van een 3D-wereld op tweedimensionale oppervlakken. Dit effect is te zien in de schilderijen van Andrea Mantegna en Paolo Uccello. Later in zijn leven zou Leonardo Het Laatste Avondmaal schilderen, waarbij de ruimte achter Onze Lieve Heer en zijn discipelen naar de achtergrond verdwijnt.
Ondertussen ontwikkelde Leonardo de instincten en vaardigheden van een ingenieur. Een beperking van de Renaissance-techniek was dat terwijl bouwers de perfecte cirkel konden maken met een touw en een paar palen, met één in de grond gestoken, er niets bestond om de vele subtiele variaties van de parabool weer te geven.
Sinds de klassieke oudheid waren kunstenaars en wiskundigen in staat om onherleidbare vormen zoals het vierkant en de cirkel vrij nauwkeurig weer te geven. Leonardo bracht de discipline vooruit door zijn technische geest te gebruiken bij het ontwerpen van het parabolische kompas.
De meeste mensen beschouwen Leonardo als een schilder, maar hij bracht een groot deel van zijn leven door in dienst van Italiaanse edelen en werkte als militair ingenieur. Interessant is dat Leonardo twee eeuwen vooruit leefde op de vooruitgang in integraalrekening, de tak van de wiskunde die 17e-eeuwse architecten in staat stelde nauwkeurig krommen te plotten en zo hun extravagante barokke gebouwen te creëren.
Hoe Leonardo het ontwerp voor een parabolisch kompas daadwerkelijk tekende zonder toegang tot zijn eigen, onuitgevonden wiskundig instrument, zal, zoals zoveel andere dingen over de kunstenaar, een mysterie blijven.
