Het werd geproduceerd in Milaan, Italië, in de jaren 1490. Leonardo was in 1482 vanuit Florence naar Milaan verhuisd. Het wordt erkend als een pionier van de komende nieuwe periode in de kunst, de Hoge Renaissance. Het beeldt een vrouw af waarvan wordt aangenomen dat ze Maria is, die een baby voedt, die wordt gezien als Jezus. Mary kijkt liefdevol neer op haar baby terwijl hij borstvoeding geeft.

Jezus daarentegen kijkt naar het publiek, met ogenschijnlijk zware oogleden, misschien omdat hij genoeg borstvoeding heeft gekregen en zich nu vol en slaperig voelt. Opvallend aan dit kunstwerk is de outfit van Mary. Het lijkt erop dat het tijdens de Renaissance in Florence een kenmerk was om vrouwenkleding zo te maken dat het geven van borstvoeding mogelijk was.

De figuren op het schilderij bevinden zich in een donker interieur en twee boogramen, wat een typische Leonardo-stijl is, zoals de vroegere Madonna van de anjer. Op de achtergrond is er een kleurrijk berglandschap. De Litta Madonna is vernoemd naar de adellijke familie in Milaan, de Vicontis die het eeuwenlang bezat. Hoewel het het meest algemeen wordt gewaardeerd als het werk van Leonardo, wijzen sommige kringen erop dat het misschien een samenwerking met een van zijn leerlingen was of helemaal een product uit zijn atelier.

Een van de redenen waarom deze twijfels naar voren komen, is dat sommige aspecten van het hijgen niet volledig de aspecten weergeven die verband houden met de meeste werken van Leonardo da Vinci's. Leonardo zou bijvoorbeeld volledig donkere achtergronden gebruiken, wat in dit geval niet evident is, terwijl de harde contouren van de moeder en baby Jezus sommigen hebben doen twijfelen of dit het werk van zijn atelier was.

Omdat het schilderij echter is gemaakt met het medium Tempera, in plaats van met olie waarmee Leonardo gewend was te werken, kan dit een verklaring zijn voor de harde omtrek. Bovendien heeft de afbeelding van het kind en hoe hij zijn portretten in driekwart aanzichten tekent, alle kenmerken van een typisch Leonardo-schilderij. Bovendien zijn de sterke emoties die door de moeder en haar kind worden uitgebeeld, typerend voor de meeste Leonardo-schilderijen, zoals de Mona Lisa, Maagd op de rotsen en de heilige Hiëronymus.

De kanteling van Madonna's hoofd is ook een typische Leonardo-handtekening. Deskundigen die het schilderij nauwkeurig hebben onderzocht, lijken tot de conclusie te komen dat Leonardo betrokken was bij het ontwerpen van de pose en het hoofd afmaakte, terwijl hij een van zijn favoriete studenten, waarschijnlijk Marco d'Oggiono of Giovanni Antonio Boltraffio, het onder zijn strikte striktheid liet voltooien. overzicht.

Nadat de Vicontis het schilderij eeuwenlang in bezit hadden gehad, verkochten ze het aan een tsaar, waarna het in handen kwam van keizer Alexander II. Het schilderij werd toegevoegd aan de Hermitage en overgebracht van hout naar een canvas. Het werd twee keer volledig opnieuw geverfd en het is nu gehuisvest in Sint-Petersburg in het Hermitage Museum.