Het werk zou aan het eind van de 15e eeuw, tussen 1472 en 1480, zijn geschilderd. Het is het enige werk van Da Vinci dat nu permanent in een Duits museum te zien is. Madonna met kind was een veel voorkomend motief voor kunstenaars uit de middeleeuwen en de renaissance. Andere bekende afbeeldingen van het onderwerp zijn die van Raphael en Torelli. Het is ook vaak afgebeeld in standbeelden, ook in de Norte Dame Cathedral in Ottawa, Canada.

Da Vinci's afbeelding van Madonna van de Anjer is op het eerste gezicht een relatief conventionele kijk en vergelijkbaar met die van andere kunstenaars uit dezelfde periode. De afbeelding van het kindje Jezus is iets levensechter dan in andere voorbeelden van het Madonna- en Kindmotief. Hij is duidelijk een baby en lijkt een beetje hulpeloos en verbijsterd door zijn omgeving als hij enigszins onhandig zijn hand uitsteekt naar het symbool van de passie die in Mary's hand wordt gehouden.

De baby Jezus is wakker en heeft interactie met de Madonna in plaats van te slapen en in haar armen gewiegd zoals hij in veel andere afbeeldingen is.

Dit geeft Da Vinci's beeld een levensgevoel dat andere afbeeldingen kunnen missen. De beslissing om Jezus af te schilderen als een echt menselijk kind, in plaats van als een godheid, maakt Da Vinci's schilderij herkenbaar en herkenbaar voor een breed publiek. Helaas is Madonna van de Anjer in vergelijking met andere Da Vinci-schilderijen in de loop der jaren aanzienlijk verslechterd. Dit is deels te wijten aan een mislukte restauratiepoging. Het schilderij heeft een verweerde en leerachtige uitstraling gekregen.

Dit is vooral duidelijk in de detaillering op en rond het gezicht van de Madonna. Het is waarschijnlijk dat het grootste deel van het origineel ergens vóór de aankoop van het schilderij door de galerie in München door een Vlaamse kunstenaar is overschilderd. De stijl die hier door Da Vinci werd gebruikt, herinnert veel aan de latere academische schilders zoals William Bouguereau, Jean-Léon Gérôme en Lawrence Alma Tadema.

De toekenning van Madonna van de Anjer aan Da Vinci was niet onmiddellijk. Een tijdlang geloofden de meeste kunsthistorici dat het werk door Verrocchio was gemaakt. Later werd het werk toegeschreven aan Da Vinci en recenter onderzoek ondersteunt deze bewering.

Als Da Vinci het werk al in 1472 heeft gemaakt, zoals door sommigen is gesuggereerd, dan zou hij dat hebben gedaan toen hij in de werkplaats van Andrea del Verrocchio werkte, waar hij op 14-jarige leeftijd bij kwam. van 20 in 1472, bleef Da Vinci trouw aan Verrocchio en bleef hij nog een aantal jaren oefenen in zijn atelier.

Madonna van de Anjer is een fascinerend voorbeeld van het vroege werk van Da Vinci. Helaas is het verslechterd en door de mislukte restauratiepoging heeft het niet dezelfde aandacht gekregen als andere schilderijen uit deze periode van Da Vinci's leven.